teaching and migration in belgium essays

teaching and migration in belgium essays Het migrantenbeleid in Europa valt uiteen in twee delen: het migratiebeheersingsbeleid en het integratiebeleid of minderhedenbeleid, een term die in de Angelsaksische landen wordt gebruikt. Het migratiebeheersingsbeleid betreft nieuwkomers die geen verblijfsvergunning hebben. Er zijn vier mogelijke scenarios. Een eerste scenario is het huwelijk van een niet-EU-lid met een EU-lid. Zo komt het bijvoorbeeld in Limburg vaak voor dat Turkse migranten die in Belgi zijn opgegroeid trouwen met mensen uit Turkije. Een ander scenario is het asielbeleid waarbij de nieuwkomers asiel aanvragen in Belgi. Vervolgens is er het binnenkomen van nieuw-komers via een arbeidsvergunning. Zon arbeidsvergunning wordt in eerste instantie altijd voorlopig afgeleverd: meestal geldt ze n jaar en kan ze daarna verlengd worden. In principe wordt er na drie jaar een definitieve arbeidsvergunning gegeven. Dit gebeurt echter vaak alleen maar wanneer het beroepen betreft waarvoor men niemand vindt in Belgi en bij hooggekwalificeerden zoals Japanners en Scandinavirs. Ten slotte kan men ook nog binnenkomen als illegaal die al dan niet eerst in een asiel heeft gezeten. Het integratie- of minderhedenbeleid houdt rekening met de Belgische staatsstructuur. Op verschillende niveaus wordt een bepaald beleid gevoerd. Zo zijn de bevoegdheden van het federaal niveau de nationaliteit, de godsdienst en de ordehandhaving: het al dan niet toekennen van stemrecht, het toestaan van erediensten in een bepaalde godsdienst, de toegang tot het openbaar ambt... De gemeenschappen staan dan weer in voor onderwijs en vorming, cultuur, welzijn, taal- en jeugdbeleid. In de regel zijn aan deze bevoegdheden telkens een minister of een kabinet verbonden. Dan is er het niveau van de gewesten: het Vlaams, Brussels en Waals gewest. Deze zorgen voor de tewerkstelling (priv en openbaar ambt), de huisvesting en de gezondheid. Ten slotte ko...